O Σταυρός είναι ένα χωριό 80 χιλ. περίπου ανατολικά της Θεσσαλονίκης, στο δρόμο προς Καβάλα. Βρίσκεται στα όρια των νομών Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής και περιβάλλεται από το Στρατονικό όρος που προστατεύετε από τη σύμβαση RASMAR και τον Στρυμονικό κόλπο. Είναι ένας τόπος απείρου κάλους που δυστυχώς δεν έχει εκμεταλευτεί τα υπέροχα βουνά του,είτε γιατί έχει δοθεί όλη η προσοχή στο καλοκαιρινό τουρισμό λόγω της θάλασσας από τους ντόπιους, είτε γιατί αρκετό μεγάλο τμήμα του βουνού είναι ιδιωτικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Σταυρός είναι απ’ ανέκαθεν χωριό υλοτόμων και καρβουνάδων με μεγάλη φήμη ανά την Ελλάδα. Παρόλ’ αυτά τα βουνά του χωριού χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια αποκλειστικά και μόνο για την υλοτομία και μόνο τα τελευταία 2 χρόνια γίνεται μία προσπάθεια ανάδειξής τους από τον τοπικό σύλλογο Φ.Ο.Σ. Σταυρού(http://www.fosstavrou.gr/).
Ερχόμενοι στα δικά μας τώρα περί ποδηλασίας, ο Σταυρός είναι ένας παράδεισος με απεριόριστες δυνατότητες και ένα τεράστιο δίκτυο ορεινών δρόμων και μονοπατιών. Τα μονοπάτια είναι άγρια καθώς δεν έχει γίνει -ακόμα- μελέτη για την είσοδο σε αυτά ποδηλάτων με αποτέλεσμα να έχουν πολύ ‘κοπάνημα’ και να απαιτούν τεχνική και στιβαρό ποδήλατο. Από την άλλη όμως οι δασικοί δρόμοι προσφέρονται από βόλτες χαλαρές ως και εξουθενωτικές προπονήσεις καθώς υπάρχουν ακόμη και δρόμοι με κλίση 11%-13% για αρκετά χιλιόμετρα. Σημειωτέον το δίκτυο των δασικών δρόμων είναι τόσο μεγάλο που επικοινωνούν με όλα τα χωριά της ευρύτερης περιοχής και έτσι μπορεί κανείς να προγραμματίσει ποδηλατική εκδρομή σε μία πραγματικά τεράστια έκταση.
Μία τέτοια εκδρομή κανονίσαμε με φίλους και καταλήξαμε όμως να πάμε μόνο 2 άτομα στις 27 Ιουλίου 2012.Ετσι ο φίλος μου ο Γιώργος Λιάγκας και εγώ ξεκινήσαμε από τη παραλία Σταυρού για το χωριό της Βαρβάρας στην ορεινή Χαλκιδική. Μία διαδρομή 50 περίπου χιλιομέτρων, από τις πλέον μαγευτικές, με ανάβαση ως τα 700 μέτρα, απο εκεί κατάβαση στα 350 και τέλος ανάβαση ως τα 600 μέτρα. Χαλαρή με ελάχιστες απαιτήσεις αντοχής , μέσα στα δέντρα και νερά να τρέχουν παντού. Το μόνο ‘κακό’ ότι και οι δύο έχουμε ποδήλατα που δεν είναι και τα πιο εύκολα για τόσο πετάλι λόγω βάρους και στησίματος, αλλά αυτό δε μας απασxόλησε ποτέ και καθόλου.
Όπως ήδη αναφέρθηκε ξεκινήσαμε απο την παραλία. Ανεβήκαμε όλο το χωριό και πήραμε το δρόμο για την περιοχή Παλιόχωρα. Εκεί υπάρχει ένα παλιό καταφύγιο το οποίο έχει ανακατασκευάσει ο τοπικός σύλλογος. Το καταφύγιο έχει τρεχούμενο νερό ,τζάκι, κρεβάτια και γενικά είναι πλήρες και έτοιμο να φιλοξενήσει όποιον τα χρειαστεί. Η ανάβαση για την Παλιόχωρα είναι 4.5 χιλ και μέτριας δυσκολίας. Αποτελεί το πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής και από εκεί έχετε θέα τον Σταυρό και Στρυμονικό κόλπο.
Η Παλιόχωρα είναι σταυροδρόμι, αλλά δεν χάνεστε καθώς υπάρχουν πινακίδες για όλες τις κατευθύνσεις. Απο εκεί παίρνουμε το δρόμο για Βαρβάρα, ο οποίος για 2 χιλ. παύει να είναι δασικός και είναι μονοπάτι.
Εκεί τελειώνει ο νομός Θεσσαλονίκης και αρχίζει ο νομός Χαλκιδικής. Οταν τελειώσει το μονοπάτι συναντάμε τον δασικό Ολυμπιάδας-Βαρβάρας και ένα καλύβι, το οποίο το χρησιμοποιούν κυνηγοί και υλοτόμοι. Απο εκεί και πέρα ο δρόμος είναι ευθεία σχεδόν μέχρι την είσοδο της Βαρβάρας όπου και για κάποια χιλιόμετρα έχουμε και πάλι ανηφόρα. Σε αυτή τη περιοχή η οποία ονομάζεται Ανοιξιάτικα και φτάνει ως την επόμενη καλύβα, θα νιώσετε ότι είστε ‘αλλού’. Το που δεν θα σας νοιάζει, απλώς θα ξέρετε ότι θα είστε κάπου αλλού απ’όπου θα είναι οι άλλοι. Απίστευτο δάσος οξιάς , καστανιάς και δρυός με πινελιές θάλασσας από τη Ολυμπιάδα και το νησάκι της, και ένα εκκλησάκι στη μέση του πουθενά δημιουργεί μία ψυχική ανάταση που όμοιά της δεν έχετε ξανανοιώσει και τίποτα δεν θα σας τι χαλάσει εκτός από ένα σκασμένο λάστιχο ή χειρότερα ένα σκασμένο και ένα σκισμένο λάστιχο από πέταλο αλόγου σε δύο ποδήλατα παρακαλώ.
Λίγο πριν τη τρίτη καλύβα φαίνεται η Βαρβάρα στο βάθος να είναι σχετικά κοντά. Στη πραγματικότητα απέχει περίπου 6 χιλιόμετρα. Ακολουθεί κατηφόρα για 1.5 περίπου χιλιόμετρα και μετά η ανηφόρα που αναφέρθηκε απόστασης 4 χιλιόμετρων περίπου. Στο τέλος φτάνουμε στην άσφαλτο και στο χωριό της Βαρβάρας όπου και ξεκουραζόμαστε, τρώμε κάτι ψιλά, ανεφοδιαζόμαστε με δροσερό νερό από τη βρύση της πλατείας και επιστρέφουμε Σταυρό για ένα μπανάκι στη θάλασσα.
Τελειώνοντας θα ήθελα να εφιστήσω την προσοχή σας στην ασφάλεια και αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο αυτά τα βουνά. Δεν θα σταθώ σε αυτά που όλοι ξέρουμε και πολλοί αγνοούμε-δηλ κράνος, γάντια κ.τ.λ.- αλλά σε ένα κίνδυνο που λίγοι γνωρίζουν, λιγότεροι παίρνουν στα σοβαρά και ελάχιστοι κατανοούν. Αυτός ο κίνδυνος ονομάζεται τσομπανόσκυλα και για μια ακόμη φορά έτυχε και σε μας. Ναι καλά διαβάσατε. Τα τσομπανόσκυλα λοιπόν μπορούν να βρεθούν πάντου σε αυτά τα βουνά και μάλιστα σε αγέλες, καθώς υπάρχουν μεγάλες στάνες και πολλοί τσομπάνηδες και θεωρώ ότι είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος σε τέτοιες εκδρομές μετά την έλλειψη οργάνωσης. Όταν τα συναντήσετε δεν θα είναι ένα-δύο. Μιλάμε από καμιά δεκαριά και πάνω και με το αφεντικό τους να μην είναι πάντοτε δίπλα. Αυτά σκυλιά λοιπόν θέλουν κυρίως προσοχή, γιατί είναι άγρια. Δεν είναι σαν τα σκυλιά που ζουν στα σπίτια μας. Το μόνο που κάνουν είναι να προστατεύουν το κοπάδι και πιστέψε με το κάνουν καλά. Ο σεβασμός και η φύλαξη των νώτων σας είναι το κλειδί. Αυτό που θα πρέπει να κάνετε όταν τα δείτε είναι κατ’ αρχήν να κατεβείτε από το ποδήλατό σας και να το βάλετε προς το μέρος τους. Επειδή είναι αγέλη θα σας περικυκλώσουν. Προσπαθήστε να κατευνάσετε το φόβο σας και να θυμώσετε, για τι όπως ξέρετε τα σκυλιά τον ‘μυρίζονται’ τον φόβο. Προχωρήστε με σκοπό να φύγετε μακριά τους και έχοντας πάντα το ποδήλατο στραμμένο κατά πάνω τους να σας προστατεύει. Κάπου κάπου βγάλτε και καμιά κραυγή για να εξισσοροπηθούν τα πράγματα. Προσοχή όμως στον αρχηγό. Είπαμε οτι είναι αγέλη και σαν αγέλη όλα τα σκυλιά σε περικυκλώνουν και γαυγίζουν, αλλά ΕΝΑ θα προσπαθεί να έρθει από πίσω ΧΩΡΙΣ να γαυγίζει να σας δαγκώσει. Αυτό το σκυλί είναι ο αρχηγός και αυτόν θα πρέπει να αποφύγετε κυρίως και να προσπαθήσετε να τρομάξετε. Προς θεού μην τρέξετε και μην ανεβείτε στο ποδήλατο μέχρι να απομακρυνθείτε. Αν είστε τυχεροί θα σας ακούσει ο τσομπάνης και θα διώξει τα σκυλιά. Αν όχι θα περάσετε λίγη ώρα μαζί τους. Προσωπικά έχω μεγαλώσει με σκυλιά και τσομπανόσκυλα και δεν είχα ποτέ πρόβλημα. Έχει τύχει σε αρκετούς όμως αυτή η κατάσταση και δυστηχώς υπήρξαν και δαγκώματα όπως σε ένα video που είδα τώρα τελευταία απο την περιοχή της Κοζάνης. Μην το θεωρείτε γελοίο και να θυμάστε ότι εσείς είστε οι ξένοι και όχι αυτά
Χάρης Θεοδωρόπουλος
σ.σ. Τη διαδρομή θα την βρείτε εδώ (http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=1730284)
Οι δασικοί και τα περισσότερα μονοπάτια του Σταυρού με αρκετές φωτό εδώ( http://www.everytrail.com/view_trip.php?trip_id=1747628)